На сайце віцебскай гарадзкой газэты «Віцьбічы» ёсьць дзьве рубрыкі, прысьвечаныя выбарчай кампаніі. Адна зь іх – інфармацыйная: тут згрупаваныя матэрыялы пра ход кампаніі ў рэгіёне. Другая – нібыта прызначаная для зваротнай сувязі і мае адпаведную назву «Чаго вы чакаеце ад новага складу Палаты прадстаўнікоў?»
Пад апошняй рубрыкай разьмешчаны ўсяго адзін артыкул пад аднайменнай назвай. Аўтары пацікавіліся меркаваньнямі не шараговых месьцічаў, а дзяржаўных службоўцаў – прарэктара адной з ВНУ, начальніка віцебскай гарадзкой інспэкцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяродзьдзя, старшыні гарадзкога аб’яднаньня Фэдэрацыі прафсаюзаў Беларусі. А таксама думкамі намесьніка старшыні гарадзкога савету вэтэранаў і ўдзельніцы Вялікай Айчыннай вайны, сфармуляванымі ў артыкуле наступным чынам: «Дэпутацкі корпус рэспублікі зарэкамэндаваў сябе з найлепшага боку. Мы прывыклі да таго, што ў нацыянальным парлямэнце працуюць людзі кампэтэнтныя і неабыякавыя да лёсу краіны, да сваіх выбаршчыкаў. Вельмі важна, каб такімі ж якасьцямі валодалі і дэпутаты шостага скліканьня. Зрэшты, гэта шмат у чым залежыць ад нас, выбаршчыкаў».
Можна было б засумнявацца, ці насамрэч спадарыня паважнага веку так віртуозна валодае стылем маўленьня чыноўніка зь вялікім стажам выступаў «за трыбунай». І замест пошукаў адказу на гэтае пытаньне жыхарка Віцебску вырашыла паэкспэрымэнтаваць, ці надрукуе газэта звычайны «голас народу».
Маці траіх дзяцей, якая вырашыла падпісацца проста – «Мама», паспрабавала скарыстацца з магчымасьці і распавесьці пра свае чаканьні ад будучых дэпутатаў. Аднак высьветлілася, што тэхнічнымі магчымасьцямі сайту гэта не прадугледжана. Заставалася адно – пакінуць камэнтар да згаданага вышэй артыкулу. Распавядае спадарыня Алена:
«Я даслала камэнтар прыкладна такога зьместу: “Чакаю, што яны будуць ствараць законы на карысьць народу, а не для сябе асабіста. І чакаю, што яны будуць сапраўднымі слугамі народу, а не дармаедамі”. Нічога абразьлівага ў маіх словах не было, і я выказала меркаваньне, неаднаразова мною чутае і ад іншых людзей… Як толькі я даслала свой камэнтар, прыйшло паведамленьне, што яго будзе глядзець мадэратар. Ужо тады ў мяне закраліся сумневы, ці будуць надрукаваныя мае словы. Але вырашыла не пераймацца: няхай, думаю, мадэрацыя будзе, раптам нехта напіша нейкае брыдкаслоўе ці лаянку… Насамрэч аказалася, што мадэратар проста перайначыў мае словы, выкінуўшы лішнія, на ягоную думку, словы. Атрымалася такое: “Чакаю, што яны будуць ствараць законы на карысьць народу і сапраўднымі слугамі народу”».
Замест незадаволенага атрымаўся ўхвальны камэнтар, адзначае спадарыня, якая хацела скарыстацца зь нібыта дэмакратычнай прапановы газэты і сваім правам на свабоду думкі і выказваньняў. На цяперашні момант – ён наогул адзіны. Ці то чытачы «Віцьбічаў» не давяраюць газэце сваіх думак, ад пачатку не паверыўшы ў тое, што іх надрукуюць. Ці наогул не разумеюць «фармату» прапановы: з аднаго боку, газэта нібыта заклікае адгукнуцца, распачаўшы асобную рубрыку, а з другога – зрабіць гэта праблематычна і з тэхнічнага боку, і праз праблему цэнзураваньня камэнтароў.
Дарэчы, віцебская абласная газэта «Витебские вести» наогул адключыла магчымасьць камэнтаваньня шэрагу артыкулаў на сайце, у тым ліку і на выбарчую тэматыку.
spring96.org
