Віцебскі абласны суд 20 чэрвеня вынес прысуд па гучнай крымінальнай справе - аб забойстве ў верасьні 2012 году работніка МНС Аляксея Краско (на фота), які ў вольны ад асноўнай працы час падпрацоўваў таксістам. Паводле вэрдыкту судзьдзі Валянціны Буевай абвінавачаны ў гэтым злачынстве 42-гадовы беспрацоўны жыхар Віцебску прыгавораны да 23 гадоў пазбаўленьня волі ў папраўчай калёніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасьці, паведамілі ў сэктары па крымінальных справах Віцебскага абласнога суду.

Віцебскі грамадзкі дзеяч Пётар Іваноў прасіў кампэтэнтныя ворганы ўзбудзіць крымінальную справу супраць судзьдзі Валянціны Кісьмярошкінай, якая, на ягоную думку, сьвядома парушыла закон і несправядліва пакарала яго штрафам у памеры 4-х мільёнаў рублёў па адміністрацыйнай справе. Аднак, выглядае, да крымінальнай адказнасьці могуць прыцягнуць не судзьдзю, а самога Пятра Іванова: па гэта да начальніка ўпраўленьня Сьледчага камітэту па Віцебскай вобласьці Ўладзімера Шалухіна зьвярнуўся старшыня суду Першамайскага раёну Віцебску А.А. Андрушэнка.

Журналісты, што прыехалі ў Віцебск на суд над Андрэем Гайдуковым сутыкнуліся з актыўным процідзеяньнем з боку міліцыі і супрацоўнікаў у цывільным. Калі журналісткі паспрабавалі ўзяць камэнтар у праваабаронцы Паўла Левінава, падышоў нейкі чалавек, які выдаваў зь сябе глуханямога, і стаў перашкаджаць працаваць, паводзіўся неадэкватна. Маёр міліцыі Віталь Вячаслававіч Фралоў неаднаразова заяўляў: «Я Вас папярэджваю: нельга». У журналістак спрабавалі забраць камэру.

Пачынаючы з 1996 году, правазнаўца Барыс Хамайда каля «Сіняга дому» ў Віцебску вядзе агітацыю, каб людзі не хадзілі ні на якія выбары. Але ягоныя заклікі зразумелыя ня ўсім грамадзянам. Ня згодныя зь віцебскім актывістам і шмат хто з апазыцыйных палітыкаў. Каб лепш зразумець пазыцыю Барыса Ханонавіча, «Дыялёг» папрасіў яго адказаць на некалькі пытаньняў.

Яшчэ памятныя прэзыдэнцкія выбары-2010, а многія партыйныя лідэры Беларусі ўжо адкрыта заяўляюць пра выбары кіраўніка дзяржавы ў 2015 годзе. Ня так даўно прайшлі парлямэнцкія выбары, распачынаецца падрыхтоўка па вылучэньні кандыдатаў у мясцовыя Саветы. І хаця дакладна вядома, што ў Беларусі, пачынаючы з 1996 году, ніякіх выбараў няма, але многія палітыкі ўсё адно табуном ірвуцца на Алімп улады, нягледзячы на гузакі ад тых самых грабляў.