1 кастрычніка «Мова Нанова» зладзіла талаку ва Ўшачах. Ахвотных давесьці да ладу тэрыторыю побач з домам народнага паэта назьбіралася 40 чалавек.

Другая лекцыя бясплатных публічных курсаў «Віцебск: рэальная і папулярная гісторыя роднага гораду», як і анансавалася, была прысьвечаная княгіні Вользе. Віцебскія гісторыкі выказалі слушныя заўвагі, што да пэрыяду зьяўленьня мясцовага паданьня пра Вольгу, магчымую ролю гэтай асобы ў гісторыі Віцебску, імаверныя даты заснаваньня гораду і гістарычныя крыніцы, якім можна давяраць.

Прэзэнтацыяй анталёгіі беларускай філязофскай думкі «Код прысутнасьці» ў горадзе на Дзьвіне завяршыўся «Тыдзень беларускага мысьленьня». Прадставіў кнігу віцебскай публіцы Ўладзімер Мацкевіч, які зьяўляецца адным з чальцоў рэдакцыйнай калегіі.

«Журавы і журавіны» – пяты па ліку экалягічны фэстываль прайшоў у Мёрах. Ён адбыўся ў звычайным фармаце, але сёлета надвор’е не паспрыяла, таму і журавоў арнітолягі налічылі менш, чым звычайна. Да таго ж беларуская мова са сцэны амаль не гучала, акрамя некалькіх песень у выкананьні менскага фольк-гурту «Калі ласка».

Шырока анансаваныя бясплатныя курсы для ўсіх ахвотных «Віцебск: рэальная і папулярная гісторыя роднага гораду» распачалі сваю працу ўвечары 13 верасьня ў нямецкай залі абласной бібліятэкі з тэмы «Віцебск дагарадзкі» ( «Віцебск балцкі»).

Пачатак верасьня – гэта час правядзеньня самага забароненага і самага падпольнага фэстывалю Беларусі: «Аршанская бітва».

Чым адрозьніваецца і чым падобны фальклёр Беларусі, Летувы і Латвіі? 3 верасьня гэта высьвятлялі ў Полацкім дзяржаўным унівэрсытэце на адмысловым міжнародным творчым сэмінары “Досьвед вывучэньня і папулярызацыі народнай музычнай творчасьці моладзевымі фальклёрнымі калектывамі”.

Літаратурна-музычнае сьвята “Барадулінкі” адбылося ў Віцебску. Яно ўжо другі год ладзіцца на пляцоўцы арт-прасторы ў гонар народнага паэта Рыгора Барадуліна. Арганізатарамі мерапрыемства выступілі кампанія “Будзьма беларусамі”, сацыяльна-культурная ўстанова “Віцебск для мяне” і аддзел ідэалягічнай працы, культуры і па справах моладзі Віцебскага гарвыканкаму.

Ужо больш за месяц у старажытным Полацку працуе самы сапраўдная беларускамоўная рэстарацыя. Пераемнік «Шпалы» і «Старога Тбілісі» разьмяшчаецца тамсама – у правым крыле будынка чыгуначнага вакзалу. Праўда, замест звыклага перажытку «саўка» з адпаведным кантынгентам цяпер тут – рэстаран першай клясы, які сапраўды можа вас уразіць.

Але замест таго, каб зрабіць рамонт, Аршанскі гарвыканкам зьняў зь сябе адказнасьць за помнік архітэктуры 18-га стагодзьдзя. У 2006 годзе будынак перадалі Віцебскай праваслаўнай епархіі. Новыя гаспадары цягам дзесяці гадоў аніяк ня дбалі ні пра рамонт, ні пра рэстаўрацыю, ні пра кансэрвацыю гістарычнага аб’екту. І толькі некалькі дзён таму зьявіліся прыкметы хоць нейкага клопату: над будынкам пачалі ўзводзіць дах.

Экспанаты музэю савецкага партызана-падпольшчыка К.С. Заслонава перавезеныя на вуліцу Міра, 6, у стары корпус былой жаночай гімназіі. Сам музэйны будынак, якому ўжо 102 гады, дажывае апошнія дні. Ён разабраны рабочымі амаль да канца.

У перадпачатку «Славянскага базару» вернікі віцебскай Эвангеліцка-Лютэранскай парафіі Сьвятога Лукаша ўнесьлі сваю лепту ў добраўпарадкаваньне гораду над Дзьвіной. Яны зладзілі талаку, каб абнавіць закладны камень царкоўнага будынку. Талака завяршылася кароткім набажэнствам пад адкрытым небам, прыканцы якога ўсе разам памаліліся за Беларусь, прасьпяваўшы вядомы гімн «Магутны Божа».